ഇഹലോകവാസം വെടിയുന്ന സീതയെ വാത്സല്യത്തോടെ തന്റെ ശ്രേഷ്ഠമായ ശയ്യാതലത്തിലേയ്ക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോകുന്നത് :
വെണ്ണിലാവ്
നക്ഷത്രങ്ങള്
മലമുകളില് നിന്നൊഴുകി വരുന്ന കാട്ടരുവികള്
ഭൂമിദേവി
ജീവിതത്തിലെ അവളുടെ ഏക സമാശ്വാസം :
കാലത്തിന്റെ കരങ്ങള്
പോറ്റി വളര്ത്തുന്ന മക്കള്
ദൈവത്തില്
നെറ്റിത്തടത്തിലെ സിന്ദൂരത്തില്
സാഹിത്യകാരന്മാര്, പ്രത്യേകിച്ചും കവികള് അവര് സൃഷ്ടിചിട്ടുള്ള ഏതുതരം കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെയാണ് ജീവിക്കുന്നതെന്നാണ് പറയപ്പെടുന്നത് ?
അമാനുഷിക കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെ
പുരാണ കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെ
പുരുഷ കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെ
സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെ
സി.വി. രാമന് പിള്ളയുടെ പ്രശസ്തയായ കഥാപാത്രം :
ലീല
സുഭദ്ര
നളിനി
മാതംഗി
ഭൂമിയുടെ ഗര്ഭഗൃഹത്തില് സീത അന്ത്യവിശ്രമം കൊള്ളുന്നത് :
പക്ഷികളുടെ മധുരഗീതം കേട്ടുകൊണ്ട്
തന്റെ കദന കഥയോര്ത്തു മനംനൊന്തുകൊണ്ട്
മലമുകളില് നിന്നൊഴുകി വരുന്ന കാട്ടരുവികളുടെ ശാന്തിഗീതം ശ്രവിച്ചുകൊണ്ട്
സീതയായി തന്നെ പുനര്ജനിക്കേണമേ എന്ന പ്രാര്ത്ഥനയോടെ
കുമാരനാശാന്റെ ഏതു കൃതിയുടെ അവസാനഭാഗമാണു '' യാത്രാമൊഴി '' എന്ന പാഠഭാഗം ?
ചിന്താവിഷ്ടയായ സീത
പ്രരോദനം
വീണപൂവ്
ദു:രവസ്ഥ
സീത ആദ്യം യാത്ര പറഞ്ഞത് :
സന്ധ്യയോട്
ചന്ദ്രനോട്
സൂര്യനോട്
പക്ഷിമൃഗാദികളോട്
ഭൂമിയുടെ നിസ്സഹായാവസ്ഥ കവയിത്രി വരച്ചു കാട്ടുന്നത് :
കണ്ണീരിനിടയിലും മനോഹരമായി ചിരിക്കേണ്ടവള്
വിളര്ത്ത ചുണ്ടത്ത് നിലാച്ചിരി വിരിയിക്കേണ്ടവള്
കാലത്തിന്റെ കരങ്ങളില് മാത്രം സമാശ്വസിക്കുന്നവള്
ഉള്ളില് കൊടും തിരിയാളുമ്പോഴും തണുത്തിരുണ്ടവള്
അവളുടെ ഹൃദയത്തിലെ വിളക്കുമാടത്തിലെ കെടാത്തിരി :
തന്നെ പരക്കെ പുച്ഛിക്കുന്നവരോടുള്ള പക
ചിലപ്പോഴെങ്കിലും തന്നെ പൂജിയ്ക്കുന്നവരോടുള്ള കടപ്പാട്
നിസ്വാര്ത്ഥ സ്നേഹം
ഭാവിയെക്കുറിച്ചുള്ള ശുഭപ്രതീക്ഷകള്
അവള് സ്നേഹത്തെ കാണുന്നത് :
സ്ത്രീയുടെ പര്യായമായി
ഈശ്വരനും മേലെ
ചിങ്ങവെയിലിന്റെ ശോഭയായി
കാലത്തിന്റെ വികൃതികളിലൊന്നായി
