ഭൂമിയുടെ ശയ്യാഗൃഹത്തില് ചെന്നുചേരുന്നതോടെ തനിയ്ക്ക് സ്വന്തമാകുമെന്ന് സീത പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത് :
ശാന്തിഗീതം പാടുന്ന കാട്ടരുവികള്
പര്വ്വതസാനുക്കളിലെ പുതിയ രത്നസമൂഹങ്ങളും ധാതുദ്രവ്യങ്ങളും
മേഘങ്ങള് നിരന്നു ശോഭിക്കുന്ന പുല്ത്തകിടി
പൂക്കള് ചൊരിയുന്ന മരങ്ങളും വള്ളിപ്പടര്പ്പുകളും
പുരുഷന്റെ യാതൊരു കൈച്ചെലവുമില്ലാത്ത സര്ട്ടിഫിക്കറ്റില് സ്ത്രീ മയങ്ങിപ്പോകുന്നു - ഇവിടെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന സര്ട്ടിഫിക്കറ്റ് :
സ്തീകള് അതിസുന്ദരികളാണെന്ന സര്ട്ടിഫിക്കറ്റ്
സ്തീകള് ത്യാഗിനികളാണെന്ന സര്ട്ടിഫിക്കറ്റ്
അവര് ദയാലുക്കളാണെന്ന സര്ട്ടിഫിക്കറ്റില്
അവര് കുടുംബത്തിലെ വിളക്കാണെന്ന സര്ട്ടിഫിക്കറ്റില്
കുടുംബജീവിതം ആരംഭിച്ച നാള്തൊട്ടുള്ള കീഴ്വഴക്കം
പുരുഷനും സ്ത്രീയ്ക്കും തുല്യമായ സാമൂഹ്യ പദവി
സ്ത്രീ പുരുഷന്റെ കീഴില് ഒതുങ്ങിപ്പാര്ക്കേണ്ട എന്തോ ഒന്ന് എന്ന കാഴ്ചപ്പാട്
പുരുഷന് കുടുംബത്തിനു വേണ്ടി പകലന്തിയോളം അദ്ധ്വാനിയ്ക്കാന് വിധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു
സാമൂഹ്യപദവിയില് സ്ത്രീ പുരുഷനേക്കാള് മുന്നിലായിരിക്കണം
അവളുടെ ഹൃദയത്തിലെ വിളക്കുമാടത്തിലെ കെടാത്തിരി :
തന്നെ പരക്കെ പുച്ഛിക്കുന്നവരോടുള്ള പക
ചിലപ്പോഴെങ്കിലും തന്നെ പൂജിയ്ക്കുന്നവരോടുള്ള കടപ്പാട്
നിസ്വാര്ത്ഥ സ്നേഹം
ഭാവിയെക്കുറിച്ചുള്ള ശുഭപ്രതീക്ഷകള്
സീത ആദ്യം യാത്ര പറഞ്ഞത് :
സന്ധ്യയോട്
ചന്ദ്രനോട്
സൂര്യനോട്
പക്ഷിമൃഗാദികളോട്
മനുഷ്യത്വമുള്ള വായനക്കാര്ക്ക് കൂടുതല് ഹൃദയസംവാദമുണ്ടാകുന്നത് :
ഗജവിക്രമന്മാരായ പുരുഷകഥാപാത്രങ്ങളുമായി
പുരുഷമേധാവിത്വത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്ന സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങളോട്
മാനസിക വൈകല്യമുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളുമായി
ദുഃഖഭാക്കുകളായ കഥാപാത്രങ്ങളുമായി
ജീവിതത്തിലെ അവളുടെ ഏക സമാശ്വാസം :
കാലത്തിന്റെ കരങ്ങള്
പോറ്റി വളര്ത്തുന്ന മക്കള്
ദൈവത്തില്
നെറ്റിത്തടത്തിലെ സിന്ദൂരത്തില്
അവള് സ്നേഹത്തെ കാണുന്നത് :
സ്ത്രീയുടെ പര്യായമായി
ഈശ്വരനും മേലെ
ചിങ്ങവെയിലിന്റെ ശോഭയായി
കാലത്തിന്റെ വികൃതികളിലൊന്നായി