തെരുവില്, ചിതറിക്കിടക്കുന്ന വെണ്ടയ്ക്കകളുടെ ഇടയില് ആ വൃദ്ധ ഏതു പോലെ കിടന്നുവെന്നാണ് കഥാകാരി പറയുന്നത്.
കരിഞ്ഞ വേരുകള് പോലെ
കൊഴിഞ്ഞ പക്ഷിത്തൂവലുകള് പോലെ
പഴന്തുണിക്കെട്ടു പോലെ
പൊളിഞ്ഞ പാവയെപ്പോലെ
കൗസല്യ പുത്രനെ വേര്പിരിയുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന തന്റെ ദു:ഖത്തെ ഉപമിച്ചിരിയ്ക്കുന്നത്.
ഇലകള് കൊഴിഞ്ഞു കരിഞ്ഞുണങ്ങിയ മരത്തോട്
പൈതലെ വേര്പെട്ട പശുവിന്റെ ദു:ഖത്തോട്
ഉണങ്ങി വരണ്ട പുഴയോട്
പക്ഷികളില്ലാത്ത പക്ഷിക്കൂടിന്റെ ശൂന്യതയോട്
ശ്രീരാമന്റെ അമ്മ.
കൈകേയി
സുമിത്ര
അഹല്യ
കൗസല്യ
വേദന കൊണ്ട് മരവിച്ചു കിടന്നിരുന്ന വൃദ്ധയ്ക്ക് കുറച്ചു ശക്തി കിട്ടിയതു പോലെ അനുഭവപ്പെട്ടത്.
അമ്മേ എന്ന വിളി കേട്ടപ്പോള്
പോലീസുകാരന് പുസ്തകങ്ങളുമായി എത്തിയപ്പോള്
ഇമാംഗഞ്ച് എന്ന സ്ഥലപ്പേര് കേട്ടപ്പോള്
തന്നെ ഡോക്ടറുടെ അടുത്തെത്തിയ്ക്കാന് പാല്ക്കാരന് താല്പ്പര്യം കാണിച്ചപ്പോള്
പരിക്കേറ്റു കിടക്കുന്ന വൃദ്ധയുടെ അരുകിലെത്തിയ പോലീസുകാരന് ധൃതികൂട്ടിയത്.
വൃദ്ധയെ ഡോക്ടറുടെ അടുത്ത് കൊണ്ട് പോകാന്
വൃദ്ധയ്ക്കു പ്രഥമശുശ്രൂഷ നല്കുന്നതിന്
കേസ് റിപ്പോര്ട്ട് ചെയ്യുന്നതിന്
വൃദ്ധയെ ഇടിച്ചു വീഴ്ത്തിയതാരെന്നു കണ്ടെത്തുന്നതിന്