കുമാരനാശാന്റെ ഏതു കൃതിയുടെ അവസാനഭാഗമാണ് '' യാത്രാമൊഴി '' എന്ന പാഠഭാഗം ?
ചിന്താവിഷ്ടയായ സീത
പ്രരോദനം
വീണപൂവ്
ദുരവസ്ഥ
അവള് സ്നേഹത്തെ കാണുന്നത് :
സ്ത്രീയുടെ പര്യായമായി
ഈശ്വരനും മേലെ
ചിങ്ങവെയിലിന്റെ ശോഭയായി
കാലത്തിന്റെ വികൃതികളിലൊന്നായി
സാഹിത്യകാരന്മാര്, പ്രത്യേകിച്ചും കവികള് അവര് സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുള്ള ഏതു തരം കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെ ജീവിക്കുന്നുവെന്നാണ് പറയപ്പെടുന്നത് ?
അമാനുഷിക കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെ
പുരാണ കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെ
പുരുഷ കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെ
സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെ
ജീവിതത്തിലെ അവളുടെ ഏക സമാശ്വാസം :
കാലത്തിന്റെ കരങ്ങള്
പോറ്റി വളര്ത്തുന്ന മക്കള്
ദൈവത്തില്
നെറ്റിത്തടത്തിലെ സിന്ദൂരത്തില്
പണ്ടുകാലത്ത് , ഏറെക്കുറെ പുരുഷനൊപ്പം സ്വാതന്ത്ര്യം അവകാശപ്പെടാന് സ്ത്രീകള്ക്കു കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കില് അത് ആര്ക്കിടയില് മാത്രമാണ് :
പണിയാളര്ക്കിടയില്
രാജകുടുംബത്തിലെ സ്ത്രീകള്ക്ക്
നമ്പൂതിരി ഇല്ലങ്ങളില്
സമ്പന്നമായ ബ്രാഹ്മണ കുടുംബങ്ങളില്
കുടുംബജീവിതം ആരംഭിച്ച നാള് തൊട്ടുള്ള കീഴ്വഴക്കം
പുരുഷനും സ്ത്രീയ്ക്കും തുല്യമായ സാമൂഹ്യപദവി
സ്ത്രീ പുരുഷന്റെ കീഴില് ഒതുങ്ങിപ്പാര്ക്കേണ്ട എന്തോ ഒന്ന് എന്ന കാഴ്ചപ്പാട്
പുരുഷന് കുടുംബത്തിനു വേണ്ടി പകലന്തിയോളം അദ്ധ്വാനിയ്ക്കാന് വിധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു
സാമൂഹ്യപദവിയില് സ്ത്രീ പുരുഷനേക്കാള് മുന്നിലായിരിക്കണം
ഭൂമിയുടെ നിസ്സഹായാവസ്ഥ കവയിത്രി വരച്ചു കാട്ടുന്നത് :
കണ്ണീരിനിടയിലും മനോഹരമായി ചിരിക്കേണ്ടവള്
വിളര്ത്ത ചുണ്ടത്ത് നിലാച്ചിരി വിരിയിക്കേണ്ടവള്
കാലത്തിന്റെ കരങ്ങളില് മാത്രം സമാശ്വസിക്കുന്നവള്
ഉള്ളില് കൊടും തിരിയാളുമ്പോഴും തണുത്തിരുണ്ടവള്
സീത ആദ്യം യാത്ര പറഞ്ഞത് :
സന്ധ്യയോട്
ചന്ദ്രനോട്
സൂര്യനോട്
പക്ഷി മൃഗാദികളോട്
