തനിയ്ക്കു ജോലി കിട്ടിയതെവിടെയെന്നാണു നജീബ് ഭാര്യക്കുള്ള കത്തില് എഴുതിയത് :
മരുഭൂമിയില് ആടുകളെയും ഒട്ടകങ്ങളെയും മേയ്ക്കുന്ന ജോലി
പാലും കമ്പിളിയും ഉണ്ടാക്കുന്ന ഒരു കമ്പനിയില്
വൈകുന്നേരങ്ങളില് അര്ബാബിന്റെ മകളോടൊപ്പം നടക്കാന് പോകുന്ന ജോലി
അര്ബാബിന്റെ ബുദ്ധിമാന്ദ്യമുള്ള മകനെ പരിചരിക്കുന്ന ജോലി
കുതിച്ചു പായുന്ന തീവണ്ടികള്ക്കു മുമ്പേ കുതിയ്ക്കുന്നത് :
പണിയാളരുടെ ജീവിത വിരക്തി
പണിയാളരുടെ ഉത്സാഹം നിറഞ്ഞ ചിന്തകള്
മുടി വിതിര്ത്താടുന്ന കവുങ്ങുകളും തെങ്ങുകളും
പാടങ്ങളില് തുരുതുരെ പറക്കുന്ന കൊക്കുകള്
പഹയന്മാരോട് ആര് പകരം വീട്ടട്ടെയെന്നാണു പണിയാളര് പറയുന്നത് :
ദൈവം
വിധി
പകയില് നീറുന്ന ഒരു പുതിയ മനുഷ്യവര്ഗ്ഗം
പകയില് നീറുന്ന വരുന്ന കാലങ്ങള്
ജീവിതത്തിന്റെ പ്രതീക്ഷയിലേക്കും വെളിച്ചത്തിലേക്കുമുള്ള പ്രത്യാശ നിറച്ച ഒരോട്ടമായിരുന്നു അത് -- ഏത് ?
ട്രെയിലറിനടുത്തേയ്ക്കു അര്ബാബ് കൈയാട്ടി വിളിച്ചപ്പോള് ആടുകളെ ഉപേക്ഷിച്ച് നജീബ് ഓടിച്ചെന്നത്
ഹൃദയം വാര്ന്നൊഴുകുന്നതു പോലെ ഒരു തളര്ച്ച തോന്നിയപ്പോള് നജീബ് ആടുകളെ മരുഭൂമിയില് വിട്ടിട്ടു തിരികെ താമസസ്ഥലത്തേക്ക് ഓടിയത് .
നജീബിനോടു സംസാരിക്കാന് ശ്രമിച്ചതിന് ഒരു വണ്ടിക്കാരന്റെ മുന്നിലേയ്ക്ക് അര്ബാബ് തോക്കുമായി ചെന്നപ്പോള് അയാള് അവിടെ നിന്നോടിയ ഓട്ടം
അര്ബാബ് തോക്കിന്റെ പാത്തികൊണ്ട് അടിച്ചപ്പോള് ഒരു വെള്ളംവണ്ടിക്കാരന് പ്രാണവേദനയോടെ ദൂരേയ്ക്ക് ഓടിപ്പോയത്
എത്രയോ കാലത്തിനു ശേഷം നജീബ് അടുത്തു കണ്ട മൂന്നാമത്തെ മനുഷ്യന്:
അര്ബാബിന്റെ മൂത്ത മകന്
ഗോതമ്പിറക്കാന് വന്ന വണ്ടിക്കാരന്
നജീബിന്റെ നാട്ടുകാരന് റാവുത്തര്
ചുമടിറക്കാന് ആളില്ലാതെ വന്ന ട്രെയിലറിന്റെ ഡ്രൈവറായ ഒരു പാകിസ്ഥാനി
നജീബ് കച്ചിയുടെയും പോച്ചയുടെയും കെട്ടുകള് തലയില് താങ്ങി ഇറക്കുന്നതിനിടയില് യാദൃശ്ചികമെന്നോണം ഒരു കച്ചിക്കെട്ട് താഴെയിട്ടത് :
അര്ബാബിനോടുള്ള അമര്ഷം തീര്ക്കാന്
ട്രെയ് ലറിന്റെ ഡ്രൈവറോട് പകപോക്കാന്
കച്ചിക്കെട്ട് തിരിച്ചെടുക്കാനെന്നോണം കുനിഞ്ഞ് പാകിസ്ഥാനിയുടെ കാലു പിടിക്കാന്
പാകിസ്ഥാനിയുടെ പോക്കറ്റില് നിന്ന് നിലത്തു വീണു കിടന്നിരുന്ന പണം കുനിഞ്ഞെടുക്കാന്
ഏറെ കുറ്റങ്ങള് പറഞ്ഞു ശപിച്ച ജന്മനാട് ആസ്സാമില് പണിയ്ക്കു പോയവര്ക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടതായി തോന്നിയത് :
ജന്മനാടിനെ കുറേക്കാലം പിരിഞ്ഞിരുന്നപ്പോള്:
അന്യനാട്ടില് മാടിനെപ്പോലെ പണിയെടുത്തു മടുത്തപ്പോള്
ആസ്സാംകാര്ക്ക് ജന്മനാടിനോടുള്ള സ്നേഹം കണ്ടപ്പോള്
ആസ്സാമില് ആഭ്യന്തര കലാപം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടപ്പോള്
'ആസ്സാം പണിക്കാര്' എന്ന കവിത രചിച്ചത് :
ഒ . എന്.വി .കുറുപ്പ്
വൈലോപ്പിള്ളി ശ്രീധരമേനോന്
സച്ചിദാനന്ദന്
സുഗതകുമാരി
മുടി വിടര്ത്തിയാടും കവുങ്ങുകള്ക്കും തെങ്ങുകള്ക്കും ഇടയില് പുഞ്ചിരി പൊഴിയ്ക്കുന്നത് :
പാടങ്ങള്
അരയാലിലകള് മന്ത്രം ചൊല്ലുന്ന ക്ഷേത്രങ്ങള്
ഇലക്ട്രിക് പോസ്റ്റുകള്
വീടുകള്
ഒരൊറ്റ തെങ്ങു കണ്ടിടത്തൊക്കെയും അവര് സ്മരിച്ചത് :
ജന്മനാടിനെ
ക്രൂരതയുടെ പര്യായമായ ജന്മിമാരെ
തങ്ങള് അനുഭവിച്ച ദാരിദ്ര്യവും ദുരിതങ്ങളും
ഭാവിയില് തങ്ങളെ കാത്തിരിക്കുന്ന സമ്പന്നതയെ